Καρκίνος παχέος εντέρου
O καρκίνος του παχέος εντέρου γίνεται δυστυχώς στη χώρα μας όλο και συχνότερος. Ενώ παλαιότερα αφορούσε αποκλειστικά ασθενείς μεγάλων ηλικιών, τα τελευταία χρόνια έχει αρχίσει να εμφανίζεται και σε μικρότερες ηλικίες. Είναι γνωστό ότι υπάρχει μια γενετική επιβάρυνση, με την έννοια οτι άνθρωποι των οποίων ένας γονέας εμφάνισε καρκίνο παχέος εντέρου, έχουν αυξημένη πιθανότητα σε σύγκριση με τον γενικό πληθυσμό να εμφανίσουν και οι ίδιοι. Αυτό όμως που φαίνεται να παίζει ισχυρότερο ρόλο είναι ο τρόπος διατροφής που τις τελευταίες δεκαετίες έχει “προσαρμοστεί” στα βορειοευρωπαϊκά και αμερικανικά πρότυπα. Είναι γνωστό πλέον οτι η μεγάλη κατανάλωση κόκκινου κρέατος, καθώς και τροφών που είναι πλούσιες σε λίπη, πρωτεΐνες και θερμίδες συνδέεται με αυξημένη πιθανότητα εμφάνισης καρκίνου του παχέος εντέρου. Αντίθετα, τροφές πλούσιες σε φυτικές ίνες (πράσινα λαχανικά, μη αποφλοιωμένα σιτηρά, φρούτα, κ.λπ.) φαίνεται να μειώνουν την πιθανότητα αυτή.
Εάν εφαρμοζόταν η κολονοσκόπηση ανά πέντε χρόνια, οπότε όλοι οι πιθανοί πολύποδες θα μπορούσαν να διαγνωσθούν και να αφαιρεθούν κολονοσκοπικά, θα μπορούσε στην πραγματικότητα να εξαφανισθεί ο καρκίνος του παχέος εντέρου. Όταν εμφανισθεί ο καρκίνος τα συμπτώματα εξαρτώνται από την ακριβή θέση του παχέος εντέρου που αυτός εμφανίστηκε. Εάν είναι στο δεξιό τμήμα του, οι ασθενείς εμφανίζονται με αναιμία. Εάν είναι στο αριστερό τμήμα του (όπου τα κόπρανα είναι πιό σκληρά), οι ασθενείς εμφανίζουν δυσκοιλιότητα ή κόκκινο αίμα στην τουαλέττα. Η ύπαρξη κόκκινου αίματος δεν πρέπει ποτέ να αποδίδεται οπωσδήποτε και αποκλειστικά σε αιμορροΐδες (ακόμα και αν είναι γνωστό ότι υπάρχουν σε κάποιον ασθενή), γιατί με αυτόν τον τρόπο μπορεί να περάσει απαρατήρητος ένας καρκίνος. Επίσης, ασθενείς μεγαλύτερης ηλικίας στους οποίους βρίσκεται αναιμία, πρέπει οπωσδήποτε να υποβάλλονται σε κολονοσκόπηση και όχι να λαμβάνουν σίδηρο πριν βρεθεί η ακριβής αιτία της αναιμίας.
Η θεραπεία είναι η αφαίρεση του μέρους του παχέος εντέρου που έχει τον όγκο μαζί με όλους τους λεμφαδένες που αντιστοιχούν σε αυτό (κολεκτομή). Τα δύο άκρα του παχέος εντέρου κατόπιν ενώνονται και η λειτουργία του εντέρου συνεχίζει να είναι φυσιολογική. Σήμερα αυτή η εγχείρηση γίνεται λαπαροσκοπικά ή και ρομποτικά.
