Χολολιθίαση

Η Χολολιθίαση είναι ιδιαίτερα συχνή νόσος. Σημαίνει την ύπαρξη λίθων («πέτρες») ή «λάσπης» εντός της χοληδόχου κύστεως. Συμβαίνει συνήθως λόγω μιάς διαταραχής του μεταβολισμού του λίπους στο ήπαρ και είναι πιο συχνή σε ανθρώπους που πήραν ή έχασαν πολύ βάρος σε σύντομο χρονικό διάστημα, σε γυναίκες μέσης ηλικίας, πριν την εμμηνόπαυση, αλλά μπορεί να συμβεί και στον οποιονδήποτε. Τελευταία παρατηρείται σε ολοένα και μικρότερες ηλικίες (ακόμα και σε εφήβους, κοπέλλες κυρίως).

Όσο και αν πολλοί ασθενείς αναρωτιούνται για την αιτία δημιουργίας της χολολιθίασης, αυτό στην πραγματικότητα δεν έχει μεγάλη σημασία. Αντίθετα, έχει τεράστια σημασία η ίδια η χολολιθίαση και τα πολύ σημαντικά περαιτέρω προβλήματα που μπορεί να προκαλέσει. Με την λήψη του γεύματος, η χοληδόχος κύστη συσπάται έντονα, ώστε να εξέλθει χολή (το υγρό που παράγεται στο ήπαρ και αποθηκεύεται στην χοληδόχο κύστη) για να βοηθήσει στην πέψη. Εάν υπάρχουν "πέτρες" ή "λάσπη" μέσα, τότε αυτά θα προωθηθούν στην στενή έξοδο της χοληδόχου κύστεως και θα την φράξουν. Αυτό το φαινόμενο ακριβώς είναι που δημιουργεί τον κωλικό (έναν οξύτατο, απότομο πόνο) και την χολοκυστίτιδα. Το ακόμα πιο επικίνδυνο φαινόμενο όμως είναι οι πέτρες/λάσπη να μην φράξουν την έξοδο της χοληδόχου κύστεως, αλλά να την περάσουν απο εκεί και να φράξουν λίγο παρακάτω όπου είναι και η έξοδος του παγκρέατος. Στην περίπτωση αυτή δημιουργείται μια δυνητικά πάρα πολύ σοβαρή κατάσταση, που ονομάζεται οξεία παγκρεατίτιδα, η οποία σε μερικές περιπτώσεις μπορεί να οδηγήσει τον ασθενή στην Εντατική. Για τον λόγο ακριβώς αυτόν είναι πολύ πιο επικίνδυνες οι μικρές πέτρες από ό,τι οι μεγαλύτερες.

Συμπτώματα

Το συνηθέστερο σύμπτωμα είναι ο κωλικός, ο απότομος δηλαδή πόνος («σαν μαχαίρι», «σφάχτης» λέει ο λαός) μαζί με έμετο. Αυτό οφείλεται σε απότομη απόφραξη του στομίου της χοληδόχου κύστεως από μία πέτρα και στην απότομη εντονότατη σύσπαση (σπασμό) της χοληδόχου κύστεως που προσπαθεί να ξεπεράσει το εμπόδιο (απόφραξη) αυτό. Άλλες φορές τα συμπτώματα δέν είναι όσο έντονα και περιορίζονται σε «φουσκώματα», «δυσπεψίες», ήπιους πόνους. Αρκετές φορές ο πόνος δεν εντοπίζεται στην δεξιά πλευρά της κοιλιάς όπου και βρίσκεται η χοληδόχος κύστη, αλλά στο κεντρικό και ανώτερο μέρος της κοιλιάς και δίνει την λανθασμένη εντύπωση της γαστρίτιδας. Η παρανόηση αυτή κάνει πολλούς παθολόγους αλλά και γαστρεντερολόγους να χορηγούν αντιόξινα και άλλα παρόμοια φάρμακα σε ασθενείς που στην πραγματικότητα έχουν χολολιθίαση και όχι γαστρίτιδα.

Θεραπεία

Η μοναδική θεραπεία είναι η αφαίρεση της χοληδόχου κύστεως (χολοκυστεκτομή), η οποία φυσικά γίνεται λαπαροσκοπικά. Λόγω της πολύ πετυχημένης μεθόδου της λιθοθρυψίας σε λίθους του νεφρού, μερικοί ασθενείς νομίζουν ότι η μέθοδος μπορεί να εφαρμοστεί και στην χολολιθίαση. Αυτό δεν συμβαίνει διότι τόσο η σύσταση των λίθων είναι διαφορετική, όσο και από το γεγονός ότι αμέσως θα επανεμφανίζονταν.