Ασθενής 44 ετών με μακρό ιστορικό οισοφαγίτιδας από γαστρο-οισοφαγική παλινδρόμηση, άρχισε να εμφανίζει δυσκολία στην κατάποση. Στην αρχή η δυσκολία αυτή περιοριζόταν στις στερεές τροφές, αλλά με την πάροδο του χρόνου επεκτάθηκε και στις ρευστές τροφές και στα υγρά. Αρχικά υπεβλήθη σε γαστροσκόπηση η οποία έδειξε μεγάλη, ανώμαλη μάζα μέσα στον αυλό του κατώτερου οισοφάγου πριν την συμβολή του με το στομάχι. Η βιοψία έδειξε ότι η μάζα αυτή ήταν καρκίνος. Η αξονική τομογραφία έδειξε πολύ μεγάλη διόγκωση (πάχυνση) του κατώτερου οισοφάγου. Προκειμένου να πετύχουμε μεγιστοποίηση της ριζικότητας στην εγχείρηση, προτείναμε προεγχειρητική χημειοθεραπεία. Πράγματι, μετά την πρώτη χημειοθεραπεία ο ασθενής αμέσως άρχισε να μπορεί να τρώει πολύ καλύτερα, πράγμα που σήμαινε ότι ο όγκος άρχισε να μικραίνει. Μετά την τρίτη χημειοθεραπεία, ο ασθενής έτρωγε φυσιολογικά και η νέα αξονική τομογραφία έδειξε μεγάλη συρρίκνωση του όγκου του οισοφάγου. Τότε οδηγήθηκε στο χειρουργείο όπου έγινε ολική αφαίρεση του οισοφάγου με χρήση δύο τομών: μιάς στην κοιλιά και μιάς στην αριστερή πλευρά του τραχήλου. Η τομή στον θώρακα (θωρακοτομή) αποφεύχθηκε. Μετεγχειρητικά εξελίχθηκε πολύ καλά και βγήκε από το νοσοκομείο σε 8 ημέρες σε πολύ καλή κατάσταση.
Oλική οισοφαγεκτομή με πλήρη λεμφαδενικό καθαρισμό και αφαίρεση μέρους του στομάχου.
Διαμόρφωση του υπολοίπου στομάχου σε σωληνωτό μόσχευμα για αντικατάσταση του οισοφάγου που αφαιρέθηκε.